Beton Arme's 'Renaissance': Een Nieuw Tijdperk voor Montréal Punk

Montréal heeft altijd een levendige muziekscene gekend, rijk aan talent en innovatie. Toch lijken bands uit deze Canadese stad soms moeite te hebben om door te breken naar een breder internationaal publiek. Maar wanneer het wel lukt, dan vestigen ze zich vaak als archetypen voor hun respectievelijke geluiden, door iets unieks te creëren uit vertrouwde riffs en structuren. Denk aan VOIVOD’s sci-fi thrash en speed metal uit de jaren ’80, of INEPSY’s motör-charged wasteland punk ‘n’ roll van begin 2000. En nu is er Béton Armé.

Met hun nieuwe LP, getiteld 'Renaissance', levert Béton Armé een opbeurende mix van Oi!, punk en hardcore af. Hoewel veel mensen de band pas recentelijk leren kennen via hun tours door Europa, de VS, Australië en Japan, is Béton Armé al sinds 2018 actief en hebben ze zorgvuldig aan hun sound gewerkt.

Oorspronkelijk sterk beïnvloed door de skinheadscènes van Frankrijk en Italië, leent 'Renaissance' nu ook klanken van buiten de subcultuur. De band orkestreert harmonieën die punks, skins en moshers verenigen, een knap staaltje muzikale diplomatie. De vergelijking met L’Infanterie Sauvage is onmiskenbaar – ze coveren zelfs "Les poings levés mais les poings liés"! – met onverwachte songstructuren die schakelen van trage melodieën naar snelle, pittige pogo-beats. De Italiaanse invloed blijft ook aanwezig, puttend uit bands zoals die te horen waren op de "QUELLI CHE URLANO ANCHORA…" compilatie (denk aan BASTA, NABAT, ROUGH). Wat echter opvalt op deze LP is de subtiele invloed van vroege Amerikaanse hardcore bands, wat zich vertaalt in meer stampende ritmes en een opgevoerd tempo van de nummers.

'Renaissance' is een uitstekend voorbeeld van hoe een band haar geluid kan evolueren zonder de aspecten te verliezen die haar definiëren: messcherpe riffs, onverwachte disco-drumsyncopen en, natuurlijk, orkestrale "Ohhhhhhs". Elk nummer grenst aan een anthem dat dagenlang in je hoofd blijft hangen. Dit album is werkelijk een "Renaissance", en hopelijk luidt het een nieuw tijdperk van eenheid en positiviteit in de scene in, waardoor je gelooft dat samen alles mogelijk is. L’Union Fait La Force!