Linda Thompson's "Proxy Music": Een ode aan songwriting en samenwerking

De legendarische Britse singer-songwriter Linda Thompson is terug met een uniek en hartverwarmend project genaamd "Proxy Music." Hoewel fans haar iconische stem misschien missen, schittert haar songwriting geest helderder dan ooit.

Rolling Stone prees Thompson ooit om "een van de mooiste stemmen van de rock and roll," maar een zeldzame vocale aandoening beperkt nu haar zangvermogen. Ondanks deze tegenslag bedachten Linda en haar zoon en coproducer Teddy Thompson een briljante oplossing: "proxy"-zangers.

Een Familieaangelegenheid en Muzikale Erfenis
"Proxy Music" bevat een sterrencast van artiesten die zorgvuldig door Linda en Teddy zijn geselecteerd. Het is meer dan een album; het is een familieaangelegenheid en een bewijs van Thompson's blijvende muzikale erfenis. De line-up omvat langdurige vrienden en bewonderaars zoals Rufus en Martha Wainwright, Eliza Carthy, The Proclaimers, Dori Freeman en John Grant (die ook het nummer zingt dat naar hem is vernoemd). Een speciale touch wordt toegevoegd door verschillende getalenteerde "Thompsons" - Linda's kinderen Teddy en Kami, en zelfs haar ex-man Richard Thompson, die gitaarwerk bijdraagt ​​aan sommige nummers.

Tijdloze Melodieën en Moderne Gevoeligheden
"Muziek in mijn familie," reflecteert Thompson, "het is als lijm. Het verbindt ons." Dit sentiment is prachtig verweven doorheen "Proxy Music." Nummers als "Darling This Will Never Do" en "Mudlark" hebben een tijdloze kwaliteit, die doet denken aan klassieke songwriting. Aan de andere kant tonen liedjes als "Those Damn Roches" en "John Grant" een eigentijdse rand, wat bewijst dat Thompson's creativiteit fris en levendig blijft.